Explorando esses materiais na perspectiva do tempo, é possí-
vel recompor peça por peça as linhas principais do mosaico da sua
própria epopeia, do seu autorretrato moral, mas também das circunstâncias mais destacadas da sua vida.
Nos menceres, espertanme Os olores a café Que fai miña nai Na cafeteteira italiana Bicos e sorrisos Na mañanciña Eu despaciño sorbo Ese café morno Agarrada das mans fortes Que me dan vida E que nos unen Nun fió invisible Que ninguén poderá Nunca romper
Nos menceres, espertanme
ResponderEliminarOs olores a café
Que fai miña nai
Na cafeteteira italiana
Bicos e sorrisos
Na mañanciña
Eu despaciño sorbo
Ese café morno
Agarrada das mans fortes
Que me dan vida
E que nos unen
Nun fió invisible
Que ninguén poderá
Nunca romper